Hoe het met Kerst Mis ging.
Het was in de loop van december net voor dat alles mis ging toen ik door een vriendin met haar camper werd opgehaald in Zuid-Frankrijk waar ik woonde om door te rijden naar de kust van Spanje om daar Kerst en Nieuwjaar te vieren. Bij de receptie van de camping stond een bord "completo", dat zou moeten betekenen dat er niets aan ontbreekt. De camping ligt langs het strand, en zij gaat hier altijd overwinteren, maar er was geen plaats en we moesten op een parkeerplaats overnachten.
We moesten hier absoluut een plaats zien te bemachtigen volgens haar. Ik had al snel door dat vanwege mijn bohemien voorkomen en een armoedig tentje er geen sprake van zou zijn. Ik kwam op het idee om dan maar met mijn gitaar bij de ingang van de camping een paar nummers van Paco de Lucía te gaan spelen. Dat had de campingbeheerder overtuigd, en hij liet voor ons een plaats vrijmaken.
Hier overwinteren de rijke gepensioneerde buitenlanders met hun grote campers, in rijen opgesteld en volgehangen met kerstverlichting. Onze toegewezen plaats was naast de barbecue, zodat we ons in de vleesrook bevonden; als vegetariër kon ik dit zeker niet waarderen. De rook sloeg in mijn tent, en het beddengoed en de kleren waren hiervan de dupe. Aan de achterkant van mijn tent was een muur waarachter zich de glasbak bevindt, en de vuilcontainers van de buurt, waar de horeca midden in de nacht hun flessen deponeren met een lawaai van ingegooide ruiten. Vroeg in de ochtend komt de vuilnisdienst deze ophalen en in de vrachtwagen storten, zodat de stukken karton op mijn tent terechtkwamen.
Ook gaat men midden in de nacht straatracen met motoren en sportwagens met open uitlaat langs de verlaten boulevard. De bevoorrechte bewoners van deze camping hebben hier geen last van in hun luxe campers, omdat de meesten toch al doof zijn of slaapmedicatie gebruiken na een fles goedkope Spaanse wijn.
Om 8 uur 's morgens komt de bakker luid toeterend over het terrein, zodat ook de feestgangers en uitslapers weten dat de nieuwe dag is begonnen. Na enige tijd en bij 6 graden komt men voorbij, in een badjas gestoken, op teenslippers over het grindpad richting het sanitairgebouw, gehinkeld. Onderweg moeten ze elkaar vertellen dat ze naar de apotheek gaan voor hun medicatie of om hun lichamelijke klachten te overleggen.
Uiteindelijk aangekomen bij het sanitairgebouw staat er al een lange rij rollators te wachten op hun eigenaars, want deze hulpmiddelen kunnen niet naar binnen vanwege de trap.
De toiletpotten zijn zo laag dat je knieën de grond raken en daar hebben ze iets op bedacht: een muurbeugel om je aan op te hijsen. Er hangt een tekstbordje dat je er niets in mag gooien wat niet eerst gegeten is, en ik vraag mij af of dit ook voor wc-papier geldt. Helaas werkt de vergrendeling van de deur niet goed, en als iemand de deur openrukt, val je van schrik in je eigen kak. Je moet ook als voorzorg een heel pak wc-papier meenemen.
De douches zijn van recentere datum, maar wel erg krap. Het voordeel is dat je kleren en schoenen ook gelijk mee gewassen worden. De onderkant van de deur is afgezaagd, zodat als je uitglijdt en niet meer overeind kunt komen, ze je er van de andere kant uit kunnen trekken aan je benen.
Aan de voorzijde van mijn kampeerplek is het fitnessterrein, waar men in de middag rijen met stoelen neerzet om te kijken hoe men met van die grote stalen kogels een klein balletje kan raken. Ook hoeft men niet te bukken om de ballen op te rapen, wat de meerderheid toch al niet kan vanwege hun omvang. Ze hebben daarvoor een magneet aan een touwtje om de stalen kogel op te hijsen en hem in het mandje van de rollator te leggen.
Op kerstavond is er een grote bingo georganiseerd in een gezellig met tl-buizen verlicht zaaltje. Er ontstond nogal wat commotie toen enkele deelnemers door hun dementie de verkeerde vakjes hadden aangekruist. De sfeer was toch vooral vol gezelligheid en plezier, ondanks de verwarring. De prijzen variëren van een ritje op een kameel op het strand tot een tochtje met de jetski, waarachter een platform hangt waarop een stoel is gemonteerd met veiligheidsriemen. Waar geen rekening mee was gehouden, is dat deze achter de uitstroomopening van de uitlaat bevindt. De hoofdprijs was echter niet te versmaden: een workshop inktvissen en zee-egels vangen met de blote handen.
De afterparty was een heuse belevenis met een discovloer uit de jaren zeventig en een schitterbal aan het plafond. Een man met een orgel voor de klassieke danspasjes moest de afsluiting verzorgen. Hierna is het feest afgelopen, want de haantjes gaan na een paar consumpties op de vuist vanwege de felle concurrentie om de nog vitale oude taarten, en dat is slecht voor het imago van de camping.
Om de kerstdagen door te komen, was de kerstman uitgenodigd om op het kampeerterrein de gasten te vermaken en cadeautjes uit te delen. Hij werd overal onthaald met wijn en bier, zodat hij na een paar uur liggend in een kruiwagen moest worden afgevoerd. Deze kerstman, die normaal zo vrolijk en comfortabel zou moeten zijn, had duidelijk te veel genoten van de gastvrijheid.
Op oudejaarsavond had ik mij met een fles wijn teruggetrokken in mijn koude tent om alvast een dutje te doen, en ik schrok wakker toen er een vuurpijl dwars door mijn tentdoek vloog. Ik haastte mij snel naar buiten en trok mijn nog rokende kleren vlug uit voordat ze vlam zouden vatten in de frisse lucht. De dronken feestgangers hadden ongelooflijk veel lol om mij naakt in het ijskoude zwembad te zien duiken.
Als represaille heb ik 's nachts de stroom van het sanitairgebouw uitgeschakeld, zodat ze met hun vette kater werden getrakteerd op een steenkoude douche. Natuurlijk werd ik verdacht en heb, met achterlating van mijn vernielde tent en naar rook stinkende kleren, mij nog moeten verdedigen met de gitaar die sindsdien een blijvend aandenken met zich meedraagt aan dit verblijf. Het was een ervaring die ik niet snel zal vergeten, een onvergetelijk avontuur vol herinneringen aan een bijzondere tijd.

Reacties
Een reactie posten